Karol Tobor- skrzypce Hanna Balcerzak- klawesyn
Johann Sebastian Bach – koncertujący klawesynista i kompozytor wszechstronny
Program:
Johann Sebastian Bach – Sonata na klawesyn i skrzypce c-moll BWV 1017
Johann Sebastian Bach – Grave i Fuga z Sonaty a-moll BWV 1003 na skrzypce solo
Johann Sebastian Bach – Koncert na klawesyn solo D-dur BWV 972
Johann Sebastian Bach – Sonata na klawesyn i skrzypce G-dur BWV 1019
W swoich kompozycjach kameralnych Bach stawiał instrument klawiszowy na równi z melodycznym instrumentem towarzyszącym oraz wyniósł go do rangi instrumentu koncertującego. Była to w jego czasach innowacja, która kilkadziesiąt lat później (w czasach Wolfganga Amadeusa Mozarta) stała się powszechną praktyką.
Już w okresie weimarskim, chcąc poznać modną w tym czasie muzykę włoską, Bach nie tylko wykonywał kompozycje Włochów, ale dokonywał również ich transkrypcji, często wzbogacając fakturę o
dodatkowe głosy, kontrapunkty. Tak było w przypadku 16 Koncertów na klawesyn solo BWV 972-987, z którego to zbioru w programie koncertu znalazła się kompozycja podziwianego przez Bacha Antonio
Vivaldiego. Hanna Balcerzak wykona transkrypcję Koncertu na skrzypce i orkiestrę D-dur Op. 3/9, RV 230 z L’Estro Armonico A.Vivaldiego, ukazującą mistrzowskie podejście Bacha do klawesynu i jego
możliwości wirtuozowskich. W późniejszym okresie twórczości, w latach 1720-1723 pod koniec pobytu Bacha w Köthen powstają Sonaty na klawesyn i skrzypce. Z okresu tego pochodzą także pierwsze
autografy sonat i partit na skrzypce solo. Sonata a-moll BWV 1003 na skrzypce solo, z której będą wykonane dwie pierwsze części – Grave i Fuga, została przez samego Bacha skomponowana w wersji na
klawesyn solo BWV 964, co sprawia, że instrumenty będące bohaterami koncertu łączy niezachwiane przekonanie Bacha w ich możliwości zamiany. Zmusza on niejako instrument klawiszowy do przejęcia
frazowania instrumentów smyczkowych, natomiast instrument smyczkowy do przejęcia gry polifonicznej. W ten sposób doszedł do pisania utworów wielogłosowych na pojedynczy instrument. Stanowią one
dowód perfekcyjnego opanowania języka dźwiękowego obu instrumentów. Najprawdopodobniej sprzyja temu fakt, że sam kompozytor był równocześnie znakomitym skrzypkiem i klawesynistą. Gdy
Bach przeniósł się do Lipska, udoskonalał jeszcze sonaty na klawesyn i skrzypce, które były wykonywane na koncertach Collegium Musicum. Ze zbioru sześciu sonat zostaną przedstawione dwie:
c-moll oraz G-dur - po latach ustalona przez Bacha jej trzecia, finalna, pięcioczęściowa wersja, z trzecią, solową częścią klawesynu.
Sonata G-dur, kończąca program, ukazuje emancypację klawesynu i postawienie go na równi z dominującymi w tamtym czasie skrzypcami, otwiera także drogę solowym koncertom klawesynowym.
W 1738 roku został napisany przez magistra Birnbauma esej Unpartheyischen Anmerkungen, pisany, jak podaje Christoph Wolff w książce „Johann Sebastian Bach. Muzyk i uczony”, bez wątpienia przy współpracy Bacha, w którym autor wynosi twórczość Bacha do „muzycznej doskonałości”, szczególnie jako twórcy i wirtuoza . Program koncertu świadczy o tej części jego geniuszu: nowatorskiej, wszechstronnej, odważnej.
Muzyczna podróż po XVIII –wiecznej Europie
Artyści zapraszają najmłodszych słuchaczy w muzyczną podróż do najważniejszych ośrodków barokowej Europy: Włoch, Niemiec i Francji, podczas której poznają oni dzieła, ich twórców oraz trzy różnorodne style muzyczne.
Dzieci będą miały okazję zobaczyć przygotowaną do programu prezentację slajdów.
Program:
Johann Sebastian Bach – Sonata na klawesyn i skrzypce c-moll BWV 1017 cz. III Adagio
Johann Sebastian Bach – Sonata a-moll BWV 1003 na skrzypce solo (wybór)
Antonio Vivaldi - Il pastor fido -Sonata op.13 nr 1 cz.II Allegro. Tempo di Gavotta
Johann Sebastian Bach (Antonio Vivaldi)– Koncert na klawesyn solo D-dur BWV 972 – Allegro
Jean-Joseph Cassanéa de Mondonville - Sonata A-dur op.3 nr 6 cz.I Concerto
Jean-Philippe Rameau - L'Egyptienne
Johann Sebastian Bach – Sonata na klawesyn i skrzypce G-dur BWV 1019 cz. I Allegro
Karol Tobor - ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie skrzypiec dr. hab. Adama Mokrusa w 2016
roku. Studiował także na Universität für Musik und darstellende Kunst
w Wiedniu w klasie skrzypiec prof. Petera Schuhmayera. W tym czasie uczestniczył także w prowadzonych przez Hiro Kurosakiego w Wiedniu warsztatach wykonawstwa historycznego. Swoje umiejętności
kształcił podczas kursów mistrzowskich pod kierunkiem Ivry Gitlisa, Rolanda Baldiniego i Andrzeja Gębskiego.
Brał udział w koncertach i nagraniach archiwalnych Orkiestry Muzyki Nowej. Jako muzyk Śląskiej Orkiestry Kameralnej brał udział w nagraniu utwóru Mikołaja Góreckiego Jasności promieniste na sopran i orkiestrę smyczkową.
Jest laureatem V Ogólnopolskiego Konkursu Duetów z Harfą w Cieszynie (II nagroda) oraz IX Uczelnianego Konkursu Skrzypcowego „Witold Lutosławski in memoriam” w Katowicach (wyróżnienie). Jako kameralista koncertował podczas takich festiwali jak: XXIII Międzynarodowy Festiwal Laureatów Konkursów Muzycznych, Festiwal Muzyki Instrumentalnej "W rodzinnej Europie” i XXXVI Wieczory u Telemanna. Współpracował z takimi dyrygentami jak: Jerzy Maksymiuk, Jacek Kasprzyk, George Tchichinadze i Larry Livingston.
Obecnie jest skrzypkiem Śląskiej Orkiestry Kameralnej działającej w Filharmonii Śląskiej
im. Henryka Mikołaja Góreckiego w Katowicach.